Er staat vandaag een biologische wijn voor m’n neus. Het is de Recortis 2018 van Wijnhoeve De Colonjes. “Biologische wijnbouw is meer dan het je alleen houden aan de richtlijnen. Het is een manier van leven die vraagt om creativiteit en respect voor de natuur”, zegt Adam Dijkstra. Hij is de maker van deze wijn. Toch zijn de regeltjes niet onbelangrijk. Pas als de druiven biologisch geteeld zijn en de wijn biologisch gemaakt is, verdient een wijn het predicaat biologisch.

Dat ze in het hoge noorden wijn kunnen maken, wisten we al langer. Douwe en Jantiene Broersma doen hun kunstje sinds 2009. Toen gingen de eerste stokken de Friese bodem in. In de jaren daarna veroverden ze jaar in jaar uit een plekje tussen de toppers van de Wijnkeuring van de Lage Landen. Dat is dit jaar niet anders. Twee bubbels van Frysling scoorden een gouden en twee stille wijnen een zilveren medaille, waaronder de fruitige droge wijn uit 2021. Dat is echter niet dezelfde als de fruitige wijn uit oogstjaar 2020 die we vandaag proeven.

Het was niet de jongensdroom van Ruud Verstegen om wijnboer te worden. Toch staat hij nu aan het roer van Landgoed Overst in Voerendaal. Daar maakt hij onder andere deze Dornfelder 2019. Het maken van wijn bleek zijn bestemming. Ruud zat tot over zijn oren in de business toen zijn schoonvader in 2005 plotseling overleed. Hij was de eigenaar van een prachtig landgoed met een wijngaard. De simpelste oplossing was de verkoop van het landgoed, maar dat ging Ruud te ver…

De naam Cuvee Kwartet zet je op het verkeerde been. Het is geen blend van een kwartet, maar van een duo. Waar komt die naam dan vandaan? In 2019 haalde Arjan Stam van Wijngaard Keulenhof in Elst zijn eerste druiven binnen. “Dankzij onze intensieve zorg voor de druiven konden we na 2 jaar al oogsten.” Het volume stelde in 2019 nog niet zo veel voor. Er gingen maar liefst 4 druivenrassen de fles in. “We hebben in totaal 512 flessen gebotteld.” Maar Arjan was natuurlijk enorm trots op de eerste wijn uit zijn eigen wijngaard.

John Cox is een echte Limburger. Hij houdt van lekker eten en een goed glas wijn, maar verstaat ook de kunst van het relativeren. In 2021 zat hij niet in zak en as. “Na een slecht wijnjaar komt er vast en zeker ook weer een beter wijnjaar.” En als er niet al te veel regen meer uit de hemel valt, maakt 2022 zijn optimisme helemaal waar. In een vergelijkbaar wijnjaar maakte John deze Pinot Noir 2018. Het is alsof je de warmte en de zon proeft!

Het is nog maar 2 jaar geleden dat de Texelse supermarkten van een ondernemende autocoureur een heuse wijnrel ontketenden. Ze lanceerden 4 verschillende wijnen, from Texel with love. Het ‘gebottelde eilandgevoel’ viel vooral bij toeristen goed in de smaak. “Het is ons gelukt om een leuk souvenirtje te vinden”, verklaarde een trotse supermarktbaas. In de fles met het lokale etiket zat echter een ordinaire huiswijn, rechtstreeks geïmporteerd uit Zuid-Europa. “Dat staat gewoon achterop,” was de schaamteloze verdediging. Wat een culi-barbaren!

Dit is de laatste rosé die we proeven, maar de zomer luiden we nog lang niet uit. Die gaat nog lekker even door. En de druiven koesteren zich nog even in de warme zon. Het gaat zo langzaamaan de kant op van een mooie oogst. De laatste zomerwijn die we keuren is zeker niet de minste! Het is de Cabertin 2020, een product van het domein dat misschien wel bekend werd dankzij de Kus van Thérèse. Het is Wijngoed Gelders Laren, eigendom van het hardwerkende duo Gert Jan Voortman en Diana van der Biezen. Al het werk in de wijngaard doen ze met z’n tweetjes! De persoonlijke aandacht van het…

Harry Vorselen maakte deze Pinot Noir Rosé 2020. Hij is niet de eerste wijnboer in het Limburgse Thorn. Al in de middeleeuwen maakten de bewoners van de plaatselijke kloostergemeenschap wijn. Midden in het witte stadje ligt nog een pleintje dat is geplaveid met maaskeien. In de volksmond noemt men het ‘De Wingerd’. Daar lag in oude tijden de wijngaard van het klooster. In de loop van de 13e eeuw veranderde het vrome klooster in een seculier stift, waar dames met blauw bloed een luxe leventje leidden. Ze hoorden bij de elite van het Heilige Roomse Rijk.

De managementgoeroe Ben Tigelaar schreef er een boekje over. Dromen. Durven. Doen. Dat mantra dreunde al veel eerder door het hoofd van Luud Paulissen. Hij droomde er ooit van om wijnboer te worden. In Frankrijk. Maar die droom viel in duigen, omdat hij z’n gezin niet op sleeptouw wilde nemen naar La Douce France. En toch waagde hij het deze Vittorio 2020 te maken. In Gelderland. Het avontuur begon in 1999 met 50 wijnstokken. Maar de hobby liep al snel gruwelijk uit de hand. “Dan stap je ’s nachts om 3 uur uit je bed om te gaan sproeien tegen de vorst, terwijl je vrouw zich nog even lekker omdraait.…

Toen het wijnbouwvirus Jan van der Ham eenmaal te pakken had, was er geen houden meer aan. Dat is een beetje de schuld van zijn schoonvader. Die stuurde hem op pad naar een druiventeler met kwakkelende planten. “Ik ben agrarisch adviseur”, verklaart Jan dat uitstapje naar Brabant. “Ik verkoop middelen die de gezondheid en de groei van allerlei gewassen bevorderen.” De tobbende druiventeler vertelde zo aanstekelijk over zijn teelt, dat zijn virus ook vat kreeg op Jan. “En zo is het eigenlijk begonnen.” Meer dan 15 jaar later proeven wij zijn Telgter Rosé 2020.

De hellingen langs de Moezel zijn soms zo gruwelijk steil, dat je niet kunt verzinnen hoe de wijnboer zijn oogst binnenhaalt zonder naar beneden te rollen. Jeroen van der Eng kan daar ook over meepraten. Hij is de eigenaar van Wijndomein Stokhem, in de achtertuin van een bekende Limburgse bierbrouwer. Daar teelt hij de druiven voor deze rosé Pinot Noir 2020. De stokken op zijn domein leunen tegen een heuvel aan met een hellinggraad van soms wel 20%. Maar Jeroen zit er niet mee. Hij gaat heuvel op, heuvel af. “We genieten ervan.”

Het is een bijzonder verhaal. De eerste de beste rosé die Arjan Stam maakte, was meteen de beste van Nederland. Zo oordeelden de keurmeesters. In 2021 was de Optimum 2020 de enige rosé van eigen bodem die bekroond werd met een gouden medaille tijdens de Wijnkeuring van de Lage Landen. Dat mag je best een verrassing noemen! Arjan is nog maar een beginneling onder de wijnboeren. Hij zat zijn hele maatschappelijke loopbaan in het water. Eerst in de scheepvaart en later als spuitgast. Maar water werd wijn.